Mijn moeder belt me net als ik uien aan het snijden ben — ik klem mijn telefoon tussen mijn hoofd en schouder en probeer naar haar te luisteren. Tranen prikken in mijn ogen en ik vertel mezelf dat het door de uien komt. Ik snif zachtjes en ze vraagt of ik verkouden ben. Ik heb ...
“Er kleven glitters aan onze vingertoppen, maar we zijn nog steeds niet gelukkig. Is jouw bubbel al gebarsten, viel je eruit, zo op de grond, deden de scherven van jouw verbeelding net zo veel zeer als die van mijn kloppende angst dat deden? Ik hou mezelf voor dat als ik maar lang genoeg doe alsof ik ...
"Als dit allemaal voorbij is," zeggen mijn vriendinnen en ik tegen elkaar: "Dan kom ik meteen naar Londen. Dan knuffel ik je de hele dag, hou ik je vast, gaan we naar buiten, met ons gezicht in de zon en dan laat jij me al je lievelingsplekken zien." "Als dit allemaal voorbij is gaan we een ...
Toen ik op maandagochtend de vijf dode wespen op mijn vloer vond, had ik moeten weten dat het een teken was. Het is nu tien over twee ’s nachts, en ergens in mijn borstkas ontvouwt zich een klein vuur van paniek. Misschien komt het doordat ik zojuist maar liefst drie slome wespen gevangen heb die zich ...
Onderstaand is een collectie van kleine stukjes over liefde en daten te lezen. Ik schreef dit huilend in de trein, dronken in een bed dat niet meer als het mijne voelde, boos hardop dicterend op de fiets en sommige stukjes schreef ik gewoon op de bank met een glas wijn erbij (of ijsthee, want eigenlijk ...
Mijn eerste column bij Het Lief Dagboek moest een leuke column worden. Een column over mijn liefdesleven dat weer eens ofwel non-existent is of aan een zijden draadje hangt, een column over iets grappigs of ontroerends in mijn leven. Niet te maatschappijkritisch. Niet te zwaar. Maar hoe kun je schrijven over je dateleven als een vriendin ...
