Lieve burgemeester Halsema,

Nog niet zo lang geleden gaf ik een high five aan een van mijn vrouwen, omdat er eindelijk een vrouw burgemeester was geworden van Amsterdam. Een vrouw en de oud partijleider van GroenLinks. Mijn dolle pret kon niet op. Ik geloofde er volop in, maar zoals ik nu schrijf: Ik geloofde erin. Dat is in verleden tijd.

Deze week kwam het nieuws naar buiten dat er geen festival-vergunning is afgegeven voor bevrijdingsfestival Het Amsterdams Verbond. Een festival wat de vrijheid viert, wat is opgezet door de mooiste organisaties van ons nachtleven, wat ons Amsterdam bij elkaar brengt. 15.000 enthousiaste festivalgangers en een snoeihard werkende organisatie die zich nu geen raad meer weten. Enkel omdat een paar mensen hebben besloten dat de Tuinen van West niet passend als locatie is. Voor, nogmaals, een festival waarbij Amsterdam haar vrijheid viert. Overigens was dit een jaar geleden nog niet het geval en stonden de Tuinen toen volop in bloei, bezaaid met gelukkige mensen. Maar dat is nog niet alles.

Afgelopen woensdag bonkten de harten van Amsterdammers en Ajax fans net wat harder dan het normaal doet. Laat staan de uitverkorenen met een stoeltje in de Johan Cruijf Arena. Zij aan zij naar de Arena, sjaaltje om, biertje erbij en ja, ook hier en daar een fakkel. Wij kijken daar niet zo van op. In tegenstelling tot de zogenaamde Driehoek, die het nodig vond paniek te zaaien bij de Entrada en met een waterkanon de fakkels te doen doven om vervolgens supporters in een hoek te drijven. Een moeder van een jongen van 17 voelde zich zelfs genoodzaakt een brief te schrijven naar aanleiding van de gebeurtenis en wat dit met haar minderjarige zoon heeft gedaan, die enkel daar was om naar die ene fantastische voetbalwedstrijd te kijken. Achteraf wordt nu toegegeven dat het optreden inderdaad buiten proportie was. Maar dat is achteraf.

Als ik dit zo schrijf, denk ik eigenlijk maar één ding: Ik mis Eberhard van der Laan. Ik mis onze burgervader die, zoals James Worthy ooit mooi omschreef, de vader was die steevast tegen ons zei dat we niet zo veel moesten drinken, terwijl hij het volgende biertje voor ons haalde. Waarom pak jij dat biertje nu al af voor we er een slokje van kunnen nemen? We hadden Eberhard toch beloofd die lieve stad te blijven die Amsterdam is? Want als dit zo doorgaat, dan zullen we over een paar jaar ook dat in verleden tijd zeggen.

Lieve Femke Halsema, kom alsjeblieft die belofte na. Nu is het nog niet te laat.

Liefs,

Mercedes Coco & vele andere Amsterdammers.